ผมว่าความรัก .... ก็เหมือนกับการต่อโมเดล กว่าจะเสร็จสมบูรณ์ออกมาเป็นบ้านสักหลัง อาคารสักอาคาร ผู้ที่ต่อต้องทุ่มเทเวลา เอาใจใส่ในชิ้นส่วนทุกๆชิ้น ลงรายละเอียดทุกๆองค์ประกอบ ค่อยๆสร้าง ค่อยๆต่อ ค่อยๆแต่งเติม ชิ้นส่วนทุกชิ้นเป็นส่วนสำคัญที่จะทำให้โมเดลที่ทำสมบูรณ์แบบ ยิ่งกับชิ้นส่วนเล็กๆแล้วยิ่งมีความสำคัญ หากหายไปสักชิ้น โมเดลนั้นมันจะไม่มีทางเสร็จสมบูรณ์เป็นโมเดลที่สวยงามได้ เฉกเช่นเดียวกับความรู้สึกของคนเรา ที่จะต้องค่อยๆเริ่มช้าๆ ค่อยๆสานความสัมพันธ์ จนเกิดเป็นความรัก ...
การรักใครสักคนสำหรับผม ไม่ใช่เรื่องง่าย ... แต่ถ้าผมได้รักใครสักคนแล้ว ผมก็จะรัก ซื่อสัตย์และทุ่มเทให้กับเขาเพียงคนเดียว จนผมเจ็บอยู่หลายครั้ง เรียกได้ว่าทุกครั้งที่ผมมีความรัก ผมจะเป็นฝ่ายเที่จะต้องเสียทุกครั้งไป จนตอนนี้ผมเองไม่มีความรู้สึกที่อยากจะเริ่มสานสัมพันธ์แบบนั้นกับใครอีก
เพราะ .... "ผมไม่อยากสร้างโมเดลที่สวยงามขึ้นมาใหม่ ผมไม่อยากทุ่มเทเวลาในการสร้างมันให้เสร็จสมบูรณ์ แล้วต้องปล่อยให้ใครอีกคนที่ไม่เห็นคุณค่าความตั้งใจ ความทุ่มเท ความเอาใจใส่ของผมมาทำลายมันลงเพียงแค่เสี้ยววินาที"
คริส พีรวัส แสงโพธิรัตน์
&
สิงโต ปราชญา เรืองโรจน์
...................................................................................................................................................................................................................
การโคจรมาพบกันของพวกเขาในครั้งนี้
จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
ติดตามเรื่องราวของพวกเขาทั้งคู่
ได้ที่นี่ .... เร็วๆนี้
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น